***

Uspokój mnie, słowo.
Napisz mi równy oddech. Szum
z dłoni jak z przyłożonej do ucha muszli.
Krew. Przypomnij krew dla której jestem
jak koryto rzeki. Dno i brzeg, i brzeg.

17 kwietnia 2018 roku biblioteka szkolna oraz uczniowie klasy IV TLH gościli w murach naszej szkoły poetkę Kalinę Kowalską ( Beata Golacik), która w pasjonujący sposób, otwarcie i z dużym poczuciem humoru opowiadała dlaczego pisze wiersze, jakie emocje temu towarzyszą, o tym „ jak bawi się słowami”.
Wiersz z tomiku „Łupki”:

***
zaprzecz
każdą rzecz
prawą na lewą
przewlecz
przelecz
lewą napraw
na prawą
lecz
praw jej
nie przecz
nie mów
precz
nie stroń
os stron
obie
w tobie
         Jak mówi sama poetka we wstępie do tomiku „Za mną przede mną” –„nie czuję się poetką, bo tak , jak wypowiadanie na głos myśli, nie czyni filozofem, tak napisanie wiersza, czy nawet wielu wierszy ,nie czyni poetą. Poeta żyje z poezji lub żyje poezją albo też przeżywa poezję( być może nawet wszystko na raz). Ja nie. Pisuję wiersze od czasu do czasu, dawkując je sobie dość ostrożnie”.

Kalina Kowalska to pseudonim literacki Beaty Golacik- poetki i felietonistki,autorki tomików wierszy: Za mną przede mną (2011); Światło (2012) Łupki (2013); Złodziejka głosu (2016).

Krzyk
Odkąd nauczyłam się pisać,
więcej pamiętam.Więcej nawet
- czuję ,że kiedyś mogę obudzić się
z krzykiem o wiersz przeciw ludzkości,
który nie ulegnie przedawnieniu.
/Złodziejka głosu. Kalina Kowalska/

Spotkanie rewelacyjnie poprowadziła Kamila Zmora uczennica klasy II TŻ – doskonale przygotowana, pozwalająca niezwykłemu  gościowi   na „emocjonalność i  intelektualizm”.

Kamila z ogromnym taktem podkreślała skłonność poetki do „czułej refleksji nad światem” oraz nadawanie wierszom znaczenia uniwersalnego – „ chociaż wyprowadzonego z indywidualnego, niepowtarzalnego doświadczenia” (Złodziejka głosu-Beata Golacik-felietony ).
„Czytaj mnie osobno, nie porównuj z innymi” –  zdaniem wyłowionym z sieci, Kamila anonsowała zebranym poezję  Kaliny Kowalskiej. 

O wyjątkowej atmosferze spotkania z poetką  świadczy również  fakt  „przyznania się” Pani Aldony Zdun – wicedyrektor Zespołu Szkół Nr 1 do pisania wierszy klika lat temu.
Wspominając swoje doświadczenia, zachęcała młodzież do własnej twórczości- pisania wierszy czy opowiadań.

Złodziejka głosu
Jak długo będę tłumaczyć mezalians z literaturą? Ilu jeszcze
pustym stronom powiem : nie pamiętam waszych imion,
                                                                                        [naprawdę.
                                                                                                  (…)

Kamlia poprosiła również Panią Kalinę Kowalska o wybranie klilu wierszy z jej twórczości
i zadedykownie ich uczniom klasy maturalnej ,którzy za chwilę rozpoczną nowy etap życia zawodowego i prywatnego.

Od kilku dni w bibliotece szkolnej toczą się nieustające dyskusje na temat zdjęć Łukasza Bochni -ucznia klasy maturalnej.
Co jest ważniejsze- szczegół na zdjęciu czy wrażenie jakie zdjęcie wywołuje u odbiorcy ?

       Wystawa „W uczniowskim obiektywie” zawiera zdjęcia pogrupowane tematycznie : miasta polskie -Warszawa, Kraków Gdańsk i Sopot; zwierzęta; kwiaty; ciekawostki.
Znaleźć można także kilka wykonanych nocą.
Swoją tematyką zdjęcia nawiązują do spraw poważnych oraz spraw, które spotykają nas każdego dnia.

Jak mówi sam Łukasz – nie spodziewał się takiego zainteresowania i tak pozytywnego odbioru. Jestem bardzo pozytywnie zaskoczony reakcjami uczniów oraz ich zaangażowaniem.
       Uczniowie przychodzący do biblioteki od razu zwrócili uwagę na wystawę. Wielu z nich zastanawiało się jakim aparatem były robione zdjęcia ( lustrzanka czy cyfrówka).
Tymczasem wszystkie zdjęcia były robione aparatem w telefonie komórkowym.

Miło nam , że Łukasz postanowił podarować zdjęcia szkole – chce pozostawić po sobie „fotograficzny” ślad w Zespole Szkół Nr 1 im. Cypriana Kamila Norwida w Świdniku.
Dziękujemy.

Przesłanie Pana Cogito 

Idź dokąd poszli tamci do ciemnego kresu
po złote runo nicości twoją ostatnią nagrodę

idź wyprostowany wśród tych co na kolanach
wśród odwróconych plecami i obalonych w proch

ocalałeś nie po to aby żyć
masz mało czasu trzeba dać świadectwo

bądź odważny gdy rozum zawodzi bądź odważny
w ostatecznym rachunku jedynie to się liczy

a Gniew twój bezsilny niech będzie jak morze
ilekroć usłyszysz głos poniżonych i bitych

niech nie opuszcza ciebie twoja siostra Pogarda
dla szpiclów katów tchórzy – oni wygrają
pójdą na twój pogrzeb i z ulgą rzucą grudę
a kornik napisze twój uładzony życiorys

i nie przebaczaj zaiste nie w twojej mocy
przebaczać w imieniu tych których zdradzono o świcie

strzeż się jednak dumy niepotrzebnej
oglądaj w lustrze swą błazeńską twarz
powtarzaj: zostałem powołany – czyż nie było lepszych

strzeż się oschłości serca kochaj źródło zaranne
ptaka o nieznanym imieniu dąb zimowy
światło na murze splendor nieba
one nie potrzebują twego ciepłego oddechu
są po to aby mówić: nikt cię nie pocieszy

czuwaj – kiedy światło na górach daje znak – wstań i idź
dopóki krew obraca w piersi twoją ciemną gwiazdę

powtarzaj stare zaklęcia ludzkości bajki i legendy
bo tak zdobędziesz dobro którego nie zdobędziesz
powtarzaj wielkie słowa powtarzaj je z uporem
jak ci co szli przez pustynię i ginęli w piasku

a nagrodzą cię za to tym co mają pod ręką
chłostą śmiechu zabójstwem na śmietniku

idź bo tylko tak będziesz przyjęty do grona zimnych czaszek
do grona twoich przodków: Gilgamesza Hektora Rolanda
obrońców królestwa bez kresu i miasta popiołów

Bądź wierny Idź

Średnia wypożyczeń klas

Struktura wypożyczeń

„6 najważniejszych decyzji które kiedykolwiek podejmiesz ”(S. Covey) książka zakupiona w ramach Narodowego Programu Rozwoju Czytelnictwa, zainspirowała wychowawczynię klasy I LO Panią Ilonę Jaworską do przeczytania swoim wychowankom m.in. wątku przewodniego książki, którym jest myśl autora:
”Jako nastolatek (nastolatka) podejmujesz sześć decyzji ,które zadecydują o tym, czy wygrasz, czy przegrasz swoją przyszłość. Dokonaj zatem mądrego wyboru i nie zawal sprawy”.